MENDINHO E PAIO GOMEZ CHARINHO
O
que os seus ollos ven
Seia-m’eu
na ermida de San Simion
Seia-m’eu
na ermida de San Simion
E
cercaron-mi as ondas que grandes son.
¡Eu
atendend’o meu amig’! ,¿e u era?
Estando na
ermida, ant’o altar,
Cercaron-mi
as ondas grandes do mar.
¡Eu
atendend’o meu amig’!, ¿e u era?
E
cercaron-mi as ondas que grandes son;
Nen ei
barqueiro nen remador.
¡Eu
atendend’o meu amig’, ¿e u era?
E
cercaron-mi ondas do alto mar;
Non ei
barqueiro nen sei remar.
¡Eu atendend’o
meu amig’, ¿e u era?
Non ei
barqueiro nen sei remar,
Morrerei
eu, fermosa, no alto mar.
¡Eu
atendend’o meu amig’!, ¿e u era?
PAIO GOMEZ CHARINHO
Cantiga de
escarnio
Pai
Gomez Charinho afirma que só existe unha cousa no mundo con que poida ser
comparado o rei de Castela e León: o mar. Ó longo da composición expón os
argumentos en que asenta tal afirmación.
De quantas
cousas eno mundo son,
Non vejo eu
ben qual pod’en semelhar
Al rei de
Castela e de León
Se[non] ua
que vosdirei: o mar.
O mar
semelha muit’aqueste rei,
E d’aqui en
deante vos direi
En quaes
cousas, segundo razon:
O mar da muit’, e creede que non
Se pod’o mundo sen el governar;
10 E
pode muit’, e [á] tal coraçon
Que o non pode ren apoderar.
Des i ar [é] temudo, que non sei
Quen o non tema; e contar-vos ei
Ainda máis, e judga[de]-me’entón:
15
Eno mar cabe quant’i quer caber,
E manten muitos; e outros i á
Que x’ar quebranta e que faz morrer
Enxerdados, e outros a que dá
Grandes
herdades e muit’outro ben
20 E
tod’esto que vos cuncto aven
Al rei, se o souberdes conhocer.
10-12. e ten moito poder,,e ten unha vontade rexa que ninguén pode
dominalo. Ademais é moi temido. 16-18. E hai outros a quen estraga e a quen fai
morrer sen nada. 20 aven : sucede. 21 conhecer: entender.
Do mar: non á cont’, e nunca sera
Bravo nen sanhudo se lh’o fazer
25
Outro non fezer, e sofrer-vos á
Toda-las cousas; mais se en desden
Ou per ventura algun louc’o ten,
Con gran tormenta o fara morrer.
Estas manhas, segundo meu sén,
Que o mar á, á el rei, e por én
Se semelhan, quen o ben entender.
23. non á
cont’: non se pode contar. 26-27. Mais se algún louco o menospreza ou se
aventura con el. 29. Segundo meu sén: segundo eu penso.
