A FADA E O DRAGÓN CON MARTÍN CODAX E PERO MEOGO

 

MARTÍN CODAX

 

Ondas do mar de Vigo,                           ¿Se vistes meu amigo,

¿se viste meu amigo?                             o por que eu sospiro?

¡E ai Deus se verrá cedo!                       ¡E ai Deus se verrá cedo!

 

Ondas do mar levado,                          ¿Se vistes meu amado,

¿se vistes meu amado?                       O por que ei gran coidado?

¡E ai Deus se verra cedo!                    ¡Ei ai Deus se verrá cedo!

 

4 levado: profundo

PERO MEOGO

 

Levou-s’aa alva., levou-s’a velida:                       Vai lavar cabelos na fria fontana;

Vai lavar cabelos na fontana fria.                        Passa seu amigo que a muit’amava.

          Leda dos amores,                                                           Leda dos amores,

         Dos amores leda.                                                            Dos amores leda.

 

Levou-s’aa alva, levou-s’a louçana:                     Pasa seu amigo,que lhi ben queria:

Vai lavar cabelos na fria fontana.                       O cervo do monte a auga volvia.

           Leda dos amores,                                                          Leda dos amores,

           Dos amores leda.                                                          Dos amores leda.

 

Vai lavar cabelos na fontana fria;                         Passa seu amigo que a muit’amava:

Passou seu amigo, que lhi ben queria.                 O cervo do monte volvia a auga.

            Leda dos amores,                                                          Leda de amores,

            Dos amores leda.                                                          Dos amores leda.

 

A FADA E O DRAGÓN-1

 

 Conta a historia que un 31 de Marzo do ano 2006 cando asomaba a primavera polas varandas inaugurábase no Paseo de Alfonso XII o Monumento ós cantores, poetas e trobadores da Ria de Vigo .

Monumento en bronce de cor pompeia que representa unha ninfa sentada sobre un dragón tocando un aulós e mirando a Ria e as illas Cíes. A figura alada asentase sobre una columna de granito pulido, de 4 metros de alto y 80 centímetros de ancho e orientada ó noroeste

 

Xaime Quessada Porto foi quen coas suas mans, arte e amor nos deu a nos, ós trobadores e as ondas do mar de Vigo tan fermosa escultura.

 

 Xaime Quesada Porto, coñecido artisticamente como Xaime Quessada, nado en Ourense o 14 de xullo de 1937 e falecido en Vilar de Astrés o 30 de decembro de 2007, foi un pintor, escultor e escritor galego. É irmán do debuxante Fernando Quessada que tanto nos facía rir tódolos días no Faro de Vigo.

 

Formouse na Escola de Belas Artes de San Fernando, en Madrid. Nos anos cincuenta frecuenta o grupo de artistas ourensáns nucleados ao redor do Café Volter, denominado Os Artistiñas por Vicente Risco (formado por Arturo Baltar, Xavier Pousa, Virxilio, Xosé Luís de Dios, Acisclo Manzano e Buciños). Obtén a medalla de ouro na Exposición Nacional de Bellas Artes de 1959. Trasládase a vivir a París en 1962, e posteriormente móvese a Estados Unidos, onde traballa na década dos oitenta para a Unesco como artista nun proxecto sobre o Quixote.

Nas súas obras destacan as referencias mitolóxicas, as figuras naturalistas moi coloridas, e os corpos esvaídos. Son constantes os motivos e cadros inspirados en Goya (como a súa serie negra) e máis en Picasso, con numerosas versións do Guernica e do minotauro.

 

A escultura fundida en bronce representa unha fada

Con dúas frautas, sentada ás carranchas                         

Sobre o lombo dun dragón alado.

Con esta peza ,o artista, rende homenaxe

A rica cultura oral de Galicia e dos poetas

E trobadores medievais que,

Coma Martín Codax ou Mendiño

Cantaron as bondades do mar de Vigo.