HOME DE FERRO CON BOINA DE LABREGO
Cando pasaba pola praza da Industria
O corazón
acelerábase
Ó sentir os golpes do martelo sobre ó ferro
E ver os barcos novos botarse ó mar
Escoitaba os pasos
dos traballadores en folga
Escoitaba as súas
voces
Pedindo melloras e
traballo
Que esperaban unha
nova viaxe
Por un novo mundo
Cando pasaba pola
praza da Industria
Aquel home forte
Coa boina dos
labregos
Aquel home de metal
Freaba os meus pés.
Cando pasaba pola
praza da Industria
Escoitaba os pasos
dos traballadores en folga
Escoitaba as súas
voces
Pedindo melloras e
traballo
Cando pasaba pola
praza da Industria
Aquel home forte
Coa boina dos
labregos
Aquel home de metal
Freaba os meus pés.
MARÍA CAEIRO
Unha pasada!!!! Encántame o home de metal!!!!
ResponderEliminarOs amores secretos do home de ferro e a escultura da amadora da forografía téñoos agochados nun relato que Xexe fixo posible cando me confesou a correspondencía epistolar entre o escultor e a fotógrafa.
ResponderEliminarSó Cristi, coa variña máxica da súa mirada, nos abre os ollos como Aute,cando "pasaba por ahí"...
Fermosas verdad!!!impresionantes fotos!!!Parabens
ResponderEliminar