A PACO IBAÑEZ

O seu respirar                               
era lento                                         
e marcaba o ritmo                         
 das cancións    
 as partituras voaban 
 como as bolboretas  
 regalaba taciñas de raiña
  a súa nai
e repartia en Paris
 as castañolas que facía
  o seu pai.

                      Mª Caeiro