MIGAS DE VERSOS DA MARÍA CAEIRO

 

EMPEZAR O ANO

VENDO O CEO DO AMENCER                                     

CHEO DE COR

ABRI-LOS OLLOS

E VER BELEZA

ESPERTAR CON MOCOS E TOS

ESPERTAR CO MEDO

A TE-LO VIRUS

E PODELO ESPALLAR

MERDAAAAAAAAAAAAAA

                                                                    Mª  CAEIRO

O SOL NON SABE

DO PASAR DOS ANOS

SIMPLEMENTE SAE

ASOMA Ó AMENCER

RECORRE TODO O CEO

E DESPIDESE NO ATARDCER

O SOL NON SABE DO TEMPO

ESPERTASE POLA  MAÑANCIÑA

DEITASE DESPOIS DE DEIXARNOS LUZ

A TODOS NÓS

NUN LADO E OUTRO DO PLANETA

O SOL NON SABE DO TEMPO

NON EXISTEN PARA ÉL OS ANOS

SEMPRE REPITE O MESMO TRABALLO

E SEMPRE CO MESMO ANDAR.

                                                                     Mª  CAEIRO

CANDO A ESTÉTICA 

ACABA COA BELEZA

AS BOCAS DAS MULLERES

SON TODAS IGUAIS

GRANDES E CARNOSAS

CANDO UN QUER

SER OUTRO

E NON BUSCA

A FERMOSURA DO SEU SER.

                                                              Mª CAEIRO

AS VECES NON SEI

NON SEI NIN O QUE...

EU QUERO

QUERO VIVIR

PERO AS EMOCIÓNS

OS DESGUSTOS

AS DECEPCIÓNS

ATANME DE PÉS

E MANS

E NON SON CAPAZ

DE RODAR E RODAR

COMA EU QUERO

COMA EU QUERO QUERERTE

NON TE PODO QUERER.

                                               Mª CAEIRO

A HISTORIA NAS RÚAS DA VILA DE CANGAS DO MORRAZO- II

 A HISTORIA DA INVASIÓN TURCA DO 1617 NAS RÚAS DA VILA DE CANGAS DO MORRAZO

      ERA POLA AMAÑECIDA CANDO DESPOIS DUN INTENSO BOMBARDEO, UNS MIL HOMES DESEMBARCARON EN RODEIRA E NA PUNTA BALEA, ANTE AS ATERRORIZADAS XENTES DO LUGAR E AS DIMINUIDAS TROPAS UNIRONSE NUMEROSOS VECIÑOS ARMADOS.        

                                      

SENDO OS PROTAGONISTAS DUNHA LOITA DESESPERDA ANTE A INFERIORIDADE NU- MÉRICA. O MAIOR HEROÍSMO DAQUELES HOMES E MULLERES ESTIVO NO SEU SENTIDO DA  HONRA QUE FIXO QUE NON ABANDOARAN OS SEUS FOGARES FRENTE Ó INVASOR POIS EN TALES CONDICIÓNS ERA IMPENSABLE UNHA VICTORIA.

ALGÚNS CONSEGUIRON FUXIR  CARA ÓS MONTES VECIÑOS E CONTEMPLARON O ESPECTÁCULO ESPANTOSO DA VILA ARDENDO POLOS CATRO COSTADOS, A COLEXIATA E HOSPITAL PRENDIDOS EN CHAMAS E DUCIAS DE CADÁVERES SEMBRABAN AS RÚAS.

SO QUEDOU O VENERADO CRISTO, QUE NON QUIXO ARDER E RESCATADO POLOS MARIÑEIROS QUE O ATOPARON FLOTANDO NA RÍA.

 

ÓS TURCOS NON LLES CHEGOU CON QUEIMAR É DESTRUIR CANGAS QUE SAQUEARON  QUE  SAQUERON OS ARREDORES DURANTE TRES DÍAS, QUEIMANDO TAMÉN A IGREXIA DE DARBO, ANTES DE DESAPARECER CO SEU RASTRO DE MORTE.

CON ELES LEVARON UN ABUNDANTE BOTÍN E DUCIAS DE PERSOAS CARA O CATIVERIO DE ARXEL.

A HISTORIA NAS RÚAS DA VILA DE CANGAS DO MORRAZO - I

A HISTORIA DA INVASIÓN TURCA DO 1617 NAS RÚAS DA VILA DE CANGAS DO MORRAZO

CONTA A HISTORIA QUE ALÁ POLO 4 DE DECEMBRO DO 1617

CHEGABAN A NOSA RÍA DE VIGO ONCE NAVIOS CORSARIOS-BERBERISCOS AS ILLAS CIES CO PROPÓSITO DE CAUSAR O MAIOR DESTROZO  POSIBLE NAS POSESIÓNS DA COROA ESPAÑOLA. TRAS INTENTAR DESEMBARCAR EN VIGO ONDE SE ATOPARON COA FORTE OPOSICIÓN DOS VIGUESE, DIRIXIRONSE A DOMAIO EXPOLIANDO CANTO ATOPABAN Ó SEU PASO E DEIXANDO OS MORTOS NA PRAIA, ENTRE ELES ANTONIO SOLIÑO E PEDRO BARBA, IRMÁN E MARIDO DE MARÍA SOLIÑO.    DESPOIS DESTA DESFEITA TENTARON DE NOVO ATACAR A VIGO ENTRANDO POR SAMIL, O NON CONSEGUILO EN VINGANZA PUXERON RUMBO A CANGAS, ENTÓN HUMILDE VILA DE PESCADORES.

FOI O DÍA 9 DE DECEMBRO CANDO A PRIMEIRA HORA DA MAÑÁ FONDEARON NA PRAIA DE RODEIRA. PROTEXIDOS POLO FOGO DA ARTILLERÍA, BOTARON Ó MAR ONCE LANCHAS CUN TOTAL DE MIL HOMES

CANGAS, QUE DAQUELA ERA UNHA HUMILDE  VILA DE PESCADORES,TOTALMENTE DESPROTEXIDA CON ESCASA MILICIA, NON DISPUÑA DE RECINTO FORTIFICADO NO QUE RESISTIR, NIN TAMPOUCO ARTILLERÍA..